Czy kości z surowej skóry wołowej są dobre dla psów?

Aktualizacja wpisu: 23 października, 2025

Kości z surowej skóry wołowej dla psów są popularne w sklepach zoologicznych. Często kupowane są jako przysmak do żucia. Dla wielu właścicieli to szybki sposób na zajęcie psa. Pojawiają się jednak pytania: czy są one naprawdę dobre dla zdrowia pupila?

Psy uwielbiają gryźć i żuć. Nie ma tu znaczenia, czy czworonóg ma sześć miesięcy, czy sześć lat. Taka jest psia natura. Powszechnym wyborem stają się kości z surowej skóry wołowej. Na pierwszy rzut oka wyglądają naturalnie i niewinnie. Niestety, coraz więcej mówi się o ich potencjalnej szkodliwości. Czy naprawdę są tak bezpieczne, jak sugerują producenci? A może niosą ze sobą ryzyko, którego nie widać gołym okiem? Warto przyjrzeć się temu tematowi dokładniej, zanim wrzucisz kolejną „kość” do koszyka.

Co to jest surowa skóra wołowa?

To nie kość w klasycznym rozumieniu. Te przysmaki, określane jako rawhide, są wytwarzane ze skóry wołowej. To produkt wytwarzany ze skóry bydła, a dokładniej – z jej wewnętrznej warstwy. Po uboju zwierzęcia, skóra jest oddzielana, czyszczona, suszona i formowana w różne kształty – najczęściej przypominające kości, pałeczki lub rolki. Jest ona czyszczona chemicznie, wybielana i prasowana w różne kształty – najczęściej przypominające kości. Ich głównym zadaniem jest zaspokojenie potrzeby gryzienia i pomaganie w czyszczeniu zębów.

Plusy? Są, ale krótkoterminowe

To fakt, kość z surowej skóry wołowej potrafi zająć psa na dłużej. Psy uwielbiają gryźć. Taki przysmak daje im rozrywkę i może zapobiegać niszczeniu mebli. Czasem pomaga w usuwaniu płytki nazębnej i zapobiega gromadzeniu się kamienia nazębnego. Pies nie nudzi się, a większe rasy z większymi pyskami i mocniejszymi szczękami są zajęte dłużej. (2) Ale to tyle, jeśli chodzi o zalety. Niestety lista minusów jest znacznie dłuższa.

Jakie zagrożenia niosą kości z surowej skóry wołowej?

Pierwszy problem to trawienie. Surowa skóra wołowa nie jest łatwa do strawienia. Nie rozpuszcza się łatwo w żołądku. Gdy pies połknie duży kawałek, może dojść do niedrożności przewodu pokarmowego. W wielu przypadkach kończy się to interwencją weterynaryjną lub operacją.

Druga kwestia to chemikalia. W procesie produkcji rawhide używa się wybielaczy, konserwantów i środków chemicznych, które mogą wywoływać reakcje alergiczne, wymioty lub biegunkę. Kąpiel chemiczna ma pomóc „zakonserwować” produkt podczas transportu. Podczas przetwarzania najpierw moczy się go w roztworze popiołu i ługu w celu usunięcia włosów i tłuszczu. Następnie jest oczyszczany wodą lub wybielaczem i/lub wodą utlenioną. W niektórych krajach w tym procesie stosuje się np. arsen, a nawet formaldehyd. Na koniec pozostawia się go naturalnego lub dodaje się dym i inne sztuczne aromaty. Ma to zachęcić psa do żucia przez wiele godzin. (1) Produkt także podlega odtłuszczaniu i jest poddawany wysterylizowaniu nadtlenkiem wodoru o niskim stężeniu. Stosuje się też wapno w celu oddzielenia poszczególnych warstw skóry. (3)

Wybielacze, środki konserwujące i sztuczne aromaty mogą wywołać reakcje alergiczne, wymioty, biegunkę, a przy długotrwałym podawaniu – podrażnienia wątroby lub nerek. Niektóre produkty importowane z krajów o luźnych przepisach mogą zawierać toksyczne pozostałości, np. wspomniany wcześniej formaldehyd.

Niebezpieczne są też ryzyko zadławienia i uszkodzeń zębów. Jeśli pies odgryzie twardy fragment, może go połknąć bez żucia. Prowadzi to do zakrztuszenia. Zdarza się również, że ostre kawałki uszkadzają dziąsła lub łamią zęby. Psy, zwłaszcza te łapczywe, potrafią oderwać i połknąć duży kawałek kości z surowej skóry wołowej bez gryzienia. Taki fragment może utknąć w gardle lub przełyku, prowadząc do duszności, a nawet śmierci, jeśli nie zareaguje się natychmiast. Kości z surowej skóry wołowej są bardzo twarde, więc może prowadzić do pęknięć zębów lub uszkodzeń dziąseł, zwłaszcza u psów z dużą siłą szczęk lub tych starszych, które mają słabsze uzębienie.

Zalety i wady

Co na to weterynarze?

Większość specjalistów zaleca ostrożność. Niektórzy wręcz zupełnie odradzają kości z surowej skóry wołowej. Jeśli już podajesz taki przysmak, powinno się to odbywać wyłącznie pod ścisłą kontrolą. Nie zostawiaj psa z nim samego. Większość weterynarzy patrzy na kości z surowej skóry wołowej z dużą rezerwą. Choć nie są one toksyczne, to niosą ryzyko poważnych problemów zdrowotnych. Weterynarze ostrzegają przede wszystkim przed zadławieniem, połknięciem dużego kawałka oraz niedrożnością jelit. Takie przypadki trafiają na stół operacyjny częściej, niż mogłoby się wydawać.

Specjaliści zwracają też uwagę na skład. Wiele kości z surowej skóry wołowej dla psów jest chemicznie wybielanych, konserwowanych lub aromatyzowanych sztucznymi dodatkami. Te mogą podrażniać układ pokarmowy psa albo wywoływać reakcje alergiczne.

Część weterynarzy dopuszcza ich okazjonalne podawanie – ale tylko pod warunkiem, że pies jest pod nadzorem i nie ma tendencji do połykania całych kawałków. Inni zalecają całkowite wykluczenie kości z surowej skóry wołowej z diety psa i proponują naturalne alternatywy, np. gryzaki z suszonego mięsa, twardego sera czy warzywa jak marchewka.

Czy są lepsze alternatywy?

Tak. Zamiast kości z surowej skóry wołowej, możesz wybrać:

• Naturalne gryzaki z suszonego mięsa lub ryb, np. suszone uszy królicze, paski mięsa, tchawice wołowe czy żwacze. Są lekkostrawne, bez chemii i zazwyczaj dobrze tolerowane przez psy. Dodatkowo mają intensywny zapach, co działa na psa wyjątkowo kusząco.
• Gryzaki z twardego sera (np. gryzaki z sera himalajskiego), nie zawierają sztucznych dodatków ani konserwantów. Są bardzo twarde, więc świetnie zajmują psa na długo i pomagają w usuwaniu kamienia nazębnego. Nie kruszą się na ostre kawałki jak niektóre kości, co zmniejsza ryzyko zadławienia.
• Warzywa – dobre dla psów o wrażliwym żołądku. Surowa marchewka to jedna z najprostszych i najbezpieczniejszych przekąsek dla psa. Jest chrupiąca, smaczna i naturalnie niskokaloryczna, dlatego dobrze sprawdza się jako zamiennik przetworzonych gryzaków. Zawiera błonnik, witaminę A i przeciwutleniacze, które wspierają wzrok, odporność i ogólną kondycję organizmu psa. Dla szczeniąt marchewka bywa też pomocna w czasie ząbkowania – przynosi ulgę dziąsłom i daje zajęcie.
• Specjalistyczne przysmaki dentystyczne zatwierdzone przez weterynarzy. Są to np. Pedigree Dentastix oraz Royal Canin Dental Chews. Oba produkty mają formę gryzaka, który nie tylko zajmuje psa, ale też pomaga usuwać płytkę nazębną i masować dziąsła.
  

Podsumowanie – czy warto?

Kości z surowej skóry wołowej nie są trujące, ale niosą realne ryzyko. Krótkotrwała rozrywka nie powinna być ważniejsza niż zdrowie i bezpieczeństwo psa. Wybierając smakołyki do gryzienia, warto postawić na produkty naturalne, z czytelnym składem i możliwie mało przetworzone. Surowa skóra wołowa to mocno przetworzony produkt uboczny przemysłu mięsnego. Ma zająć psa na dłużej i zaspokoić jego potrzebę gryzienia. Niestety jej wartość odżywcza jest znikoma, a ryzyko realne. Dlatego coraz więcej opiekunów i weterynarzy podchodzi do niej z ostrożnością.

Jeśli chcesz zadbać o zęby pupila – zapytaj weterynarza o najlepsze metody i produkty. Bo zdrowie psa zawsze zaczyna się od świadomych wyborów jego opiekuna. Wybieraj bezpieczniejsze i łatwiej trawione przysmaki.

Przypisy:

(1) Rawhide Bones: The Good, The Bad And The Downright Dangerous, [online, dostęp 27.05.2025]

(2) Are rawhide bones good for dogs? Pros, cons and alternatives | PetsRadar, [online, dostęp 27.05.2025]

(2) Rawhide for Dogs: What Is It & Is Rawhide Bad for Them? | Purina, [online, dostęp 27.05.2025]