Pasożyty u kota: przyczyny, objawy i leczenie [ze zdjęciami]

Aktualizacja wpisu: 13 kwietnia, 2025

Pasożyty u kota to temat, o którym rzadko się mówi, dopóki nie pojawi się problem. A przecież każdy kot — nieważne czy rasowy, czy dachowiec — może stać się ich ofiarą. To niewidzialny wróg, który powoli odbiera zwierzakowi zdrowie, apetyt i chęć do życia. Czasem wystarczy jeden spacer po ogrodzie, polowanie na muchę czy kontakt z zanieczyszczoną wodą. Wiele objawów łatwo przeoczyć, a pasożyty w tym czasie robią swoje. Dlatego warto wiedzieć, jakie są przyczyny, objawy i jak chronić swojego kota przed tym niebezpieczeństwem. Bo zdrowy kot to szczęśliwy kot — a jego szczęście zależy właśnie od Ciebie.

Pasożyty u kota, takie jak glisty, tasiemce czy kokcydia, mogą nie tylko wpływać na kondycję Twojego pupila, ale także stanowić zagrożenie dla domowników. Regularne odrobaczanie kota to jeden z podstawowych elementów dbania o jego zdrowie. Jest nieodzownym elementem odpowiedzialnej opieki nad mruczkiem. Z naszego artykułu dowiesz się, czym są robaki u kota, jak wyglądają i jakie są typowe objawy zarobaczenia. Poznasz metody zapobiegania i leczenia zarażenia pasożytami.

Czym są i jak wyglądają robaki u kota?

Kiedy zobaczysz białe robaki u kota w kupie, przypominające nitki, nie wpadaj w panikę. To wyraźny znak, że Twój pupil ma pasożyty. Jest to dość powszechny problem zdrowotny. Dotyka zarówno młode, jak i starsze koty. Najczęściej są to tasiemce lub glisty. Mogą być widoczne w kale, na sierści w okolicy odbytu lub na legowisku. Zarobaczenie może wpływać negatywnie na zdrowie naszego pupila. Dlatego tak ważne jest, aby zwracać uwagę na wszelkie niepokojące objawy.

Skąd biorą się pasożyty u kota i jak ich unikać?

Jednym z powszechnych sposobów, w jaki koty mogą zarazić się pasożytami, jest kontakt z zarażonymi zwierzętami. Może się to zdarzyć poprzez bezpośredni kontakt, na przykład gdy koty wchodzą w kontakt z innymi zakażonymi kotami lub dzikimi zwierzętami. Do zarobaczenia dochodzi też przez pośredni kontakt z glebą lub wodą, skażoną pasożytami i ich jajami. Koty i inne zwierzęta domowe zarażone glistami przekazują mikroskopijne jaja w swoim kale. Jaja te mogą przenikać do otaczającego środowiska, takiego jak gleba w ogródku lub na podwórku, gdzie mogą przetrwać przez długi czas. Wystarczy, że kot przespaceruje się po skażonym obszarze, gdzie znajdują się jaja lub skażone odchody. Mruczki bardzo dbają o swoją pielęgnację. Podczas mycia łap i futra są narażone na spożycie jaj pasożytów lub cząstek kału. Ryzyko dotyczy zarówno kotów wychodzących, jak i domowych kanapowców. Jeżeli koty dzielą kuwetę i dostanie się do niej zainfekowany kał, zarobaczone zostanę pozostałe koty.

Dlaczego odrobaczanie kota jest takie ważne?

Pasożyty wewnętrzne są często spotykane u kotów domowych, niezależnie od tego, czy wychodzą na dwór, czy też żyją wyłącznie w domu. Mogą one przedostawać się do organizmu zwierzęcia poprzez kontakt z zarażoną glebą, odchodami innych zwierząt, a nawet przez spożywanie surowego mięsa. Nieodrobaczone koty mogą cierpieć na problemy z układem trawiennym, utratę masy ciała, osłabienie, a w ekstremalnych przypadkach nawet na niedrożności jelit czy uszkodzenia narządów wewnętrznych. Nieleczone zarobaczenie kota może być niebezpieczne, a nawet śmiertelne dla Twojego kota.

Rodzaje robaków u kotów

Glisty (nicienie) – białe robaki u kota

Glisty są białe, wiotkie i wyglądem przypominają nitki makaronu spaghetii.

Samice dziennie mogą składać do 200,000 jaj! Nicienie mogą mieć kilka centymetrów długości, a ich barwa zwykle przypomina biały lub kremowy odcień. W kale kota domowego mogą pojawić się jako małe, białe nitki. Mogą mieć do 10-15 cm długości. Glisty zasiedlają jelita kota, a ich mikroskopijne jaja są wydalane z kałem. Kot przenosi jaja z łap do pyszczka, gdy  się pielęgnuje i myje. Dlatego tak ważna jest higiena kuwety kota i jej regularne mycie. Również żwirek w kuwecie powinien być systematycznie wymieniany.

Tasiemce

Segment tasiemca przypomina ryż. Możesz go znaleźć w kupie kota. Do zarażanie tasiemcem dochodzi w wyniku spożycia zainfekowanej zdobyczy, surowego mięsa, polując na myszy lub ptaki. Najczęściej kot zaraża się tasiemcem przez zjedzenie pchły, która jest nosicielem larw. Dlatego ważne jest, żeby regularnie zabezpieczać kota przed pchłami. Jeśli zauważysz u białe robaki u kota przypominające ziarenka ryżu — nie czekaj. Zgłoś się do weterynarza. To ważne dla zdrowia Twojego kota i całej rodziny. Tasiemiec u zwierząt domowych może być groźny dla dzieci i osób z osłabioną odpornością. Dlatego warto zachować ostrożność, myć ręce po kontakcie z kotem i dbać o profilaktykę. Całoroczne zwalczanie pcheł to najlepszy sposób na zapobieganie inwazji tasiemca u kota. Trzymanie kota w domu może również zmniejszyć ryzyko zarażenia się tasiemcami.

Objawy tasiemca u kota domowego to:
– drapanie okolic odbytu,
– wychudzenie,
– matowa sierść,
– biegunki lub wymioty,
– w zaawansowanym stadium kot może być osowiały i mieć mniejszy apetyt.

Tęgoryjce  

Te pasożyty (Ancylostoma spp, Uncinaria stenocephala) mają zęby i przyczepiają się do wyściółki ścianek jelit, aby żywić się krwią ofiary.

Objawy złapania tęgoryjca u kota to matowa sierść, blade dziąsła, letarg, czarne lub krwawe stolce. Mają tylko około 1-2 cm długości i są bardzo cienkie. Jaja tęgoryjca są wydalane z odchodami kota. Dlatego w stadium larwalnym tęgoryjce mogą zarażać kota przez przenikanie przez skórę, zjadanie, czy kontakt fizyczny z zainfekowaną glebą, trawą lub lizanie sierści.

Włosogłówki

Pasyżoty Trichuris vulpis i Trichuris serrata rzadziej występują u kotów, ale warto o nich wiedzieć Włosogłówki to pasożyty jelitowe. Wyglądają jak cienkie, białe nitki — jedna część ich ciała jest cieńsza, a druga grubsza. Osiedlają się głównie w jelicie grubym i ślepym kota.Wyglądem przypominają bicz. Włosogłówki gnieżdzą się w jelitach kota. Gołym okiem trudno je zauważyć w kale. Najpewniejszym sposobem jest badanie próbki kału u weterynarza. Lekarz sprawdzi obecność jaj pasożytów pod mikroskopem. Do zarażenia dochodzi przez skażoną glebę, spożycie odchodów zwierząt, zakażonej pasożytami żywności lub wody. Włosogłówki mogą przetrwać w środowisku przez wiele miesięcy. Kot może połknąć ich jaja podczas lizania łapek albo jedzenia zanieczyszczonego jedzenia.

Objawy włosogłówki u kota domowego:

Pasożyty te przez długi czas nie dają żadnych objawów. Jeśli pojawi się ich więcej, możesz zauważyć:
– chudnięcie,
– biegunkę (czasem z domieszką krwi),
– osłabienie,
– matową sierść.

Kot może też mieć problemy z apetytem lub stać się apatyczny.

Leczenie wymaga podania odpowiednich tabletek lub pasty przeciwpasożytniczej. Preparat musi być dobrany przez weterynarza, bo nie każdy środek działa na włosogłówki. Czasami trzeba powtórzyć kurację po kilku tygodniach.

Ryzyko zarażenia człowieka jest niewielkie, ale możliwe. Dlatego warto dbać o higienę — myć ręce po kontakcie z kotem, sprzątać kuwety w rękawiczkach i regularnie odrobaczać pupila. Włosogłówki u kota to rzadki, ale niebezpieczny pasożyt. Najlepsza obrona to profilaktyka — regularne odrobaczanie, czysta kuweta i unikanie kontaktu z niepewnym środowiskiem. Jeśli zauważysz u swojego kota objawy lub masz wątpliwości — nie zwlekaj z wizytą u weterynarza.

Robaki żołądkowe

Te pasożyty (Ollanulus tricuspis, Physaloptera spp.) najczęściej spotykane są u kotów wychodzących lub żyjących w większych grupach. Do zarażenia dochodzi przez kontakt z wymiocinami zwierzęcia. Kot może zarazić się, jedząc wymiociny innego chorego kota albo przez kontakt z zanieczyszczonym środowiskiem. Pasożyt szybko przenosi się między zwierzętami w dużych skupiskach — np. w schroniskach czy hodowlach. Robaki żołądkowe u kota to pasożyty, które atakują żołądek i przewód pokarmowy. W Polsce występują rzadziej niż tasiemce czy glisty, ale czasem się zdarzają. Najczęściej spotykane to Ollulanus tricuspis. To malutki pasożyt, trudny do zauważenia gołym okiem.

Objawy robaków żołądkowych u kota domowego:
– częste wymioty (czasem z niewielką ilością śluzu lub krwi),
– brak apetytu,
– chudnięcie,
– osłabienie,
– matowa sierść.

Dolegliwości mogą być uporczywe i nawracać, nawet jeśli kot ma dobry apetyt.

Leczenie polega na podaniu specjalnych leków przeciwpasożytniczych. Kurację ustala weterynarz. Czasem trzeba ją powtarzać, bo robaki żołądkowe u kota są trudne do usunięcia. Ważne też, żeby zadbać o higienę w domu — posprzątać miejsca, gdzie kot wymiotował, i często myć miski. Na szczęście robaki żołądkowe kota nie zagrażają ludziom. Mimo to warto zachować ostrożność i myć ręce po sprzątaniu po kocie.

Kokcydia

Koty mogą zachorować po zjedzeniu zarażonych gryzoni lub ich kału. Ten pierwotniak zagnieżdża się w ścianach jelit zakażonych zwierząt i jest wydalany wraz z odchodami. Do zakażenia dochodzi przez kontakt z zanieczyszczonym kałem, ziemią albo pożywieniem. Kokcydia mogą przetrwać w środowisku przez długi czas. Kocięta często zarażają się od matki albo w schroniskach. Kokcydia wywołują chorobę zwaną kokcydiozą. Najczęściej spotykane u młodych kociąt, osłabionych zwierząt i w miejscach, gdzie mieszka dużo kotów. Dorosłe koty też mogą być nosicielami, choć często nie mają objawów.

Objawy kokcydiozy u kota domowego:
– wodnista, czasem krwawa biegunka,
– odwodnienie,
– brak apetytu,
– chudnięcie,
– osowiałość.

U kociąt choroba może być groźna dla życia, bo szybko tracą płyny i energię.

Inne pasożyty, które mogą wystąpić u kota to: przywra wątrobowa, robaki pęcherza moczowego, robaki oczne (Thelazia callipaeda), nicienie płucne.

Jakie są objawy zarażenia pasożytami u kota?

Brak fizycznych objawów absolutnie nie oznacza, że kot nie ma robaków. Objawy zarażenia pasożytami mogą być u mruczka subtelne, zwłaszcza w początkowej fazie. Dopiero w bardziej zaawansowanym stadium pojawia się biegunka, wymioty, utrata apetytu lub, wręcz przeciwnie, nadmierny apetyt przy jednoczesnym spadku masy ciała. Można też zauważyć wylizywanie okolic odbytu lub obecność pasożytów w kale. Inne objawy zarobaczenia u kota to wzdęcia, wypadanie sierści, bóle brzucha, śluz w stolcu. Warto również zwrócić uwagę na stan sierści – zarażone koty często mają matowe futro. Znalezienie pasożytów w kale oznacza, że zarobaczenie jest już poważnym problemem. Nie zwlekaj wtedy z wizytą u weterynarza!

Robaki u kociąt

Kocięta mogą zarazić się robakami, zwłaszcza jeśli ich matka już je ma. Glista może przenikać przez mleko matki do jej kociąt. Dlatego ważne jest, aby regularnie leczyć kota z robaków, zwłaszcza jeśli jest w ciąży. Skonsultuj się z weterynarzem przed leczeniem ciężarnej kotki, aby upewnić się, że podajesz jej produkt, który jest bezpieczny w użyciu.

Jak odrobaczać kocięta?

Inwazja robaków może być poważniejsza dla kociąt, ponieważ wciąż rosną i desperacko potrzebują składników odżywczych, którymi żywią się robaki. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem, aby dowiedzieć się, jakie leczenie jest najlepsze dla Twojego kociaka. Pamiętaj, aby zważyć kociaka przed podaniem jakiegokolwiek środka odrobaczającego, aby upewnić się, że otrzyma odpowiednią dawkę. Twój weterynarz będzie w stanie polecić najlepszy produkt na pasożyty dla kota. Zaleca się odrobaczanie co 2 tygodnie od 2 tygodnia do 2-3 miesiąca życia. Po 2-3 miesiącu życia należy regularnie stosować środki odrobaczające. Odrobaczanie należy kontynuować co miesiąc do co najmniej 6 miesiąca życia.

Czy można zarazić się robakami od kota?

Niestety, choroby pasożytnicze u kotów mogą powodować zarażanie ludzi, gdy wejdą w kontakt ze skażonymi odchodami lub brudem. Na szczęście ostrożność i profilaktyka są w stanie zmniejszyć to ryzyko. Dbanie o higienę to podstawa. Oprócz regularnego odrobaczania, ważne jest dbanie o higienę otoczenia, w którym przebywa kot. Regularne sprzątanie kuwety, unikanie podawania surowego mięsa oraz mycie rąk po kontakcie z kotem to podstawowe zasady. Jeśli masz w domu inne zwierzęta, pamiętaj, że one również mogą być nosicielami pasożytów, dlatego profilaktyka powinna obejmować wszystkie zwierzęta w gospodarstwie domowym. Inne zwierzęta w domu również mogą zarazić się robakami od chorego kota. Jeśli masz w domu małe dzieci, wyrób w nich nawyk do mycia rąk po zabawie w ogrodzie i przykryj piaskownicę, aby uniknąć niepożądanego kontaktu z kocimi odchodami. Dzieci są bardziej podatne na zarażenie się robakami od kotów ze względu na rozwijający się układ odpornościowy. Ważne jest, aby nauczyć dzieci prawidłowych praktyk higienicznych po kontakcie z kotami aby zmniejszyć ryzyko transmisji.  

Czy koty mogą zarazić się robakami od psów?

Zainfekowane jaja można znaleźć także w psich odchodach, a koty wychodzące mogą je łatwo złapać. Jeśli koty mieszkają w zainfekowanym domu lub przebywają na podwórku, mogą zarazić się tasiemcami od psich pcheł. Możliwe jest pojawienie się zakażenia tasiemcem, jeśli pchła psa wskoczy na skórę kota (lub odwrotnie) i zostanie zjedzona.

Jak przeprowadzić odrobaczanie kota?

Odrobaczanie kota to ważny element dbania o jego zdrowie, który powinno się przeprowadzać regularnie. Zanim zaczniesz odrobaczanie, warto skonsultować się z weterynarzem. Lekarz może zalecić odpowiedni preparat w zależności od wieku kota, jego wagi i stanu zdrowia. Weterynarz może także zalecić badanie kału, aby określić, jakie pasożyty mogą być obecne w organizmie kota

Wybierz odpowiedni lek

Leki przeciwpasożytnicze dostępne są w różnych formach: tabletki, pasta, krople na kark, a także zawiesiny. Weterynarz pomoże Ci wybrać odpowiedni środek. Ważne jest, by preparat był przeznaczony specjalnie dla kotów — nie stosuj leków przeznaczonych dla innych zwierząt, ponieważ mogą być one niebezpieczne.

Podanie leku

Tabletki i pasty podaje się zazwyczaj bezpośrednio do pyska kota. Jeśli Twój kot nie chce ich zjeść, możesz je ukryć w jedzeniu. Możesz także poprosić weterynarza o specjalną pastę, którą łatwiej wcisnąć do pyska. Krople na kark to łatwiejsza opcja, bo wystarczy nałożyć je na skórę w miejscu, które kot nie może wylizać.

Dawka i powtarzanie kuracji

Zazwyczaj odrobaczanie przeprowadza się raz na kilka miesięcy, ale jeśli kot ma kontakt z innymi zwierzętami (np. wychodzi na dwór), warto robić to częściej. W niektórych przypadkach, szczególnie przy silnym zarażeniu, kurację trzeba powtórzyć po 2-3 tygodniach.

Zadbaj o higienę

Podczas odrobaczania warto zadbać o czystość otoczenia kota. Regularnie sprzątaj kuwetę, zmieniaj wodę i jedzenie, a także myj miski i zabawki. Pamiętaj o regularnym czyszczeniu miejsc, w których kot przebywa, aby zapobiec ponownemu zarażeniu.

Monitoruj stan zdrowia kota

Po odrobaczeniu obserwuj kota. Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak wymioty, biegunka czy osłabienie, skonsultuj się z weterynarzem. Może to być reakcja na lek lub sygnał, że pasożyty nie zostały w pełni usunięte.

Odrobaczanie kota to podstawowy element profilaktyki zdrowotnej. Regularność, odpowiedni lek i higiena to klucz do utrzymania zdrowia Twojego pupila. Dbaj o niego, a on odwdzięczy Ci się zdrowiem i szczęściem!

Na rynku dostępne są różne preparaty na pasożyty u kota :

• tabletki odrobaczające,
• krople na kark (spot-on),
• pasty doustne,
• zastrzyki.

Jak zapobiegać ponownemu zarobaczeniu kota?

Wypuszczanie kota na zewnątrz bez nadzoru niesie ze sobą ryzyko polowania, zjadania surowego mięsa, odchodów innych zwierząt i kontaktu z obcymi, być może zarobaczonymi, kotami. Koty wychodzące są bardziej narażone na pasożyty, m.in. przez swój instynkt łowiecki. Dbając o regularne odrobaczenie kota i odpowiednią profilaktykę, zapewnisz swojemu mruczkowi zdrowie i dobre samopoczucie. Uchronisz siebie oraz swoją rodzinę przed potencjalnym ryzykiem zarażenia pasożytami. Ponowne zakażenie kota nie jest wykluczone, ponieważ niektóre robaki przenoszą jaja i larwy w kale. Dlatego zawsze myj ręce po sprzątaniu kuwety i kontakcie z kotem, który miał robaki. Zadbaj o odkażenie i regularne mycie kociej kuwetki. Kiedy już odrobaczenie kota zostanie przeprowadzone, nie zapomnij wyprać pościeli, z którą miał kontakt zwierzak. Systematycznie też dbaj o czystość powierzchni, z którymi styczność miał i ma kot, np. odkażaj blaty kuchenne. Do odkażania podłóg możesz zastosować czyszczenie parowe. Pozwalanie kotu na wychodzenie na zewnątrz to zwiększanie ryzyka zarobaczenia.

Jak często odrobaczać kota?

Częstotliwość odrobaczania kota zależy od stylu życia mruczka, jego wieku, oraz kontakt z innymi zwierzętami. Koty wychodzące powinny być odrobaczane co 3 miesiące, natomiast koty typowo domowe przynajmniej dwa razy w roku. Odrobaczanie dorosłego kota wychodzącego na zewnątrz, przebywającego w schronisku lub hodowli zaleca się przeprowadzać co 3 miesiące lub zgodnie z wynikami badań kału. W przypadku kotów, które nie wychodzą na dwór i przebywających wyłącznie w domu, warto raz lub dwa razy do roku wykonać rutynowe badanie kału. Niestety, nawet koty, które przebywają wyłącznie w domu, mogą zostać zarażone pasożytami, np. poprzez kontakt z jajami pasożytów przyniesionymi na obuwiu opiekuna lub z zanieczyszczoną karmą.

Ważne jest także odrobaczanie kota przed szczepieniami oraz w przypadku, gdy podejrzewasz zarażenie pasożytami. U kociąt schemat odrobaczania jest bardziej intensywny i zazwyczaj rozpoczyna się już od 2-3 tygodnia życia.  Zjadanie zdobyczy (takiej jak szczury i myszy) zarażonych glistą może spowodować, że kot będzie miał glisty. Spożycie jaj lub larw z zakażonych roślin lub gleby również może spowodować inwazję glisty u kota.

Jak zapobiegać zakażeniom pasożytami u kotów?

• Odrobaczanie kota powinno odbywać się regularnie, zgodnie z zaleceniami weterynarza. Dotyczy to zarówno kotów wychodzących, jak i tych przebywających w domu.
• Kontrola pokarmu i wody – unikaj podawania kotu surowego mięsa oraz dbaj o jakość wody. Warto też regularnie czyścić miski kota i kuwety.
• Ochrona przed owadami – stosowanie preparatów przeciwko pchłom i kleszczom może znacząco zmniejszyć ryzyko zakażeń.
• Higiena otoczenia – regularne sprzątanie mieszkania, pranie legowiska i odkurzanie dywanów pomagają w eliminacji jaj pasożytów.
• Ograniczanie kontaktu z potencjalnym źródłem zakażenia – w miarę możliwości ogranicz kontakt kota z obcymi zwierzętami oraz kontroluj miejsca, w których przebywa.

Zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby dobrać odpowiedni środek na pasożyty u kota i dawkę dostosowaną do wagi oraz wieku Twojego kota. Nie zaleca się stosowania preparatów na odrobaczanie bez konsultacji i bez potrzeby, gdyż niewłaściwie dobrane środki mogą zaszkodzić zwierzęciu.

Czy rasa kota ma wpływ na pasożyty?

Każdy kot, bez względu na rasę, może zarazić się pasożytami. Dotyczy to zarówno dachowców, jak i kotów rasowych. Jednak są pewne różnice, które warto znać.

Koty rasowe, zwłaszcza te z hodowli, często przebywają w skupiskach innych zwierząt. A tam ryzyko zarażenia pasożytami, jak kokcydia czy glisty, jest większe. Szczególnie narażone są małe kocięta, które mają słabszą odporność.

Niektóre rasy kotów, jak persy czy maine coony, przez swoją długą sierść mogą łatwiej przenosić na futrze jaja pasożytów z kuwety, podłogi czy ogrodu. Wymagają też częstszego czesania, a wtedy łatwo przeoczyć np. pchły, które są źródłem tasiemców.

Kotom bezwłosym, jak sfinks, łatwiej zauważyć na skórze pasożyty zewnętrzne — np. pchły czy świerzbowce. Jednak nie chroni ich to przed robakami wewnętrznymi, które mogą trafić do organizmu tak samo jak u innych ras — przez zanieczyszczony pokarm, wodę czy polowanie.

Rasa kota nie chroni go przed pasożytami. Każdy kot powinien być regularnie odrobaczany, zabezpieczany przed pchłami i mieć kontrolowane badania kału. Nieważne, czy masz dachowca, ragdolla, bengala czy syjama — pasożyty mogą pojawić się u każdego. Dlatego ważna jest profilaktyka i szybka reakcja, jeśli zauważysz niepokojące objawy.

Czy robaki u kota są niebezpieczne dla człowieka?

Robaki u kota rzadko stanowią zagrożenie dla ludzi, ale wciąż istnieje pewne ryzyko. Tasiemce, zwłaszcza te przenoszone przez pchły, mogą zarażać ludzi, jeśli przypadkowo połkną one pchłę lub jej jajko. Choć ryzyko zakażenia tasiemcem jest niewielkie, warto zachować ostrożność, szczególnie w przypadku dzieci.

Dzieci, które bawią się w piaskownicach, mogą mieć kontakt z jajami glist, a to może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Zakażenie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia narządów wewnętrznych, w tym oczu.

Kokcydia są rzadko niebezpieczne dla dorosłych, ale mogą stanowić zagrożenie dla osób z osłabioną odpornością. Osoby te mogą doświadczać problemów jelitowych po zakażeniu kokcydiami.

Pchły, które żyją na kotach, mogą przenosić choroby, chociaż same nie zakażają ludzi pasożytami. Pchły powodują ukąszenia, które mogą wywołać alergie skórne, a także przenoszą tasiemce.

Aby zmniejszyć ryzyko, warto regularnie odrobaczać kota, sprzątać kuwetę, myć ręce po kontakcie z kotem, dezynfekować jego przedmioty i dbać o higienę w jego otoczeniu. Regularne odrobaczanie i czysta kuweta to proste kroki, które mogą zapobiec wielu nieprzyjemnym sytuacjom. W końcu zdrowie naszego kota to także nasze zdrowie.

Wnioski końcowe

Pasożyty u kota to temat, który wielu właścicieli wciąż lekceważy. A przecież to niewidzialny wróg, który potrafi zniszczyć zdrowie i radość życia Twojego pupila. Czasem wystarczy chwila, by kot złapał tasiemca, kokcydia czy włosogłówki. Czasem nie zobaczysz nic gołym okiem, a w środku organizmu dzieje się prawdziwe spustoszenie.

Nie pozwól, żeby pasożyty odebrały kotu siły, apetyt i energię do zabawy. Obserwuj swojego mruczka. Jeśli zaczyna chudnąć, ma biegunkę, wymiotuje albo zachowuje się inaczej niż zwykle — nie czekaj. Każdy dzień zwłoki to ryzyko większego problemu.

Twój kot Ci ufa. Ty jesteś dla niego całym światem. Dbaj o profilaktykę, odrobaczanie i czystość jego otoczenia. Dzięki temu możesz dać mu długie, zdrowe i szczęśliwe życie. Bo nie ma nic piękniejszego niż mruczący, zdrowy kot u boku.